Hoe het begon

Zoals velen van de mensen die dit bericht lezen zullen weten, ben ik altijd al opgegroeid in een christelijke omgeving: iedere zondag ging ik naar de kerk, met veel plezier bezocht ik de jeugdgroepen, later speelde ik met nog meer plezier(!) in de kerk- en bruiloftbands, en op deze manier vond ik mij in de zomer van 2016 op Teenstreet in Duitsland. Teenstreet is een internationaal evenement georganiseerd vanuit OM (operatie mobilisatie, niet die van de politie), gericht op tieners en jongeren die daar samenkomen voor een week van vette diensten met veel muziek, bijbelstudies in kleinere groepjes, sport, dans, muziek, rondlopen in de stad, en ga zo maar door.

Zo vond ik mijzelf ergens in die week op de 'country meeting' waar praktische zaken als 'wanneer vertrekt de bus?', 'waar kan ik mijn telefoon opladen?', 'jongens stop met de andere landen aanvallen met kussengevechten', en zo nog veel meer wordt besproken. Voor het begin van deze meeting werd er vanaf het podium gevraagd of er iemand was die een nummer kon spelen op de piano en iemand was die mee kon zingen, zodat we konden openen met een lied. Hyper-actieve muzikant als ik ben, stapte ik meteen naar voren om het lied 10.000 redenen te spelen. Tijdens het lied werd ik aan het denken gezet, ik besefte me dat ik iets aan het doen was wat ik mijn leven lang wil doen: Hem dienen met heel mijn leven (en pianospelen). De tijd die daarop volgde begon ik na te denken over wat ik nou kan doen om 100% voor Hem te kunnen dienen. Na een paar alternatieven te hebben overdacht, bleef mijn oog, of liever gezegd mijn hart, hangen op een optie: 2 jaar gaan dienen op de Logos Hope.

Maar daartussen is er nog iets geweest wat mijn keuze voor de Logos Hope heeft beïnvloed: afgelopen zomer heb ik ter oriëntatie en voorbereiding de Transform conferentie in Spanje bezocht, en heb ik vervolgens een 'outreach', of zendingsmissie in Portugal gedaan. Deze 2 weken waren voor mij heerlijk, alleen brachten ook zo zijn uitdagingen met zich mee. De eerste was dat ik aankwam, terechtkwam in een groep van ruwweg 100 mensen op de conferentie, en mij eigenlijk heel klein voelde: ik was een van de jongste mensen daar met 17 jaar wijsheid (of het gebrek daaraan), had geen ervaring met eerdere outreaches en had bovendien ook geen piano om met mijzelf mee te slepen, het enige ding waar ik (toen) het gevoel van had dat ik daar nog enigzins goed in was. Bovendien ontdekte ik daar ook dat in de 2e week van mijn reis, in Portugal, ik de outreach zelf ging doen met maar 1 teamgenoot. Alle veiligheid en zekerheid van 'ik ondersteun wel vanuit de achtergrond' viel hiermee onder mijn voeten vandaan! Dit maakte dat ik de 2 dagen voor het vertrek richting Portugal, en tijdens de week in Portugal zelf ook, mij heel erg nerveus voelde om deze uitdaging aan te gaan.

Echter heb ik die week iets ervaren wat ik als het ware in mijn hoofd eigenlijk al wist, maar alleen nog niet zo voelde: het maakt niet uit of iemand 40 jaar ervaring, fantastische talenten, ontzettend mooie praatjes of wat dan ook heeft, God wil jou gebruiken als jij daarvoor kiest. Alhoewel ik de hele 2 weken het gevoel heb gehad maar een mager nerdje tussen een hoop coole mensen te zijn, kon ik aan het eind van de reis de conclusie trekken dat ik in ieder geval een mager nerdje ben wat door Hem alles aankan!

En dat is het laatste obstakel om te gaan wat hier voor mijn ogen werd weggehaald: als Hij met mij is, maakt het niet uit of ik nou hier in Nederland piano aan het spelen ben in de zondagse dienst, in Portugal kinderwerk aan het doen ben in een clownspak, of dat ik straks op het schip wat dan ook aan het doen ben. De afgelopen tijd heb ik ervaren dat het Zijn plan is dat ik ga, en onder Zijn genade kan ik straks dienen zoals ik ben. Heel erg onhandig.

Hoi! hopelijk heb je genoten van mijn blogpost, ik doe er mijn best op! Om de dingen waarover ik schrijf en dagdroom tijdens mijn colleges te financieren, ben ik grotendeels afhankelijk van de mensen die mij steunen. Wilt u daar een bijdrage aan leveren? Doneer dan onder naam van Operatie Mobilisatie NL met rekeningnummer NL13RABO 0114 2329 38 onder vermelding van Micha Reckers - Logos Hope.