De marathon c-day

Vandaag schrijf ik jullie vanuit het mooie eiland Trinidad. Hier ben ik net aangekomen na tijd door te hebben gebracht in Guyana en het eiland St. Vincent. Na nu 2 dagen in Trinidad gewerkt te hebben, moet ik zeggen dat komende tijd een drukke periode gaat worden: op de openingsdag waren er in totaal 1000 man, maar die kochten samen meer boeken dan de drukste dag in St. Vincent. De verwachtingen zijn dat de verkoopcijfers per bezoeker drastisch omhoog zullen gaan in de Cariben, wat dus veel meer werk en tijd per klant voor ons betekent bij de kassa: gisteren hadden we een rij van de kassa's van de boekenwinkel bij de uitgang, tot aan de andere kant van de winkel bij de ingang. Dat is zo'n 70 meter aan rij!

Guyana

Guyana was voor ons een korte haven, een tijd terug werd namelijk al bekend gemaakt dat het bezoek maar een week zou zijn in plaats van de gebruikelijke 3 tot 4 weken vanwege problemen met het reserveren van de aanlegplaats. Desalniettemin hebben we er een hele mooie tijd gehad, en is er veel goeds gebeurd.

Zo heb ik er mijn langste c-day tot nu toe gehad: eentje die om 9 uur s'morgens begon, en tot 1 uur in de nacht duurde. Dat is dus 16 uur, of exact het dubbele aan werkuren dat ik op een dag draai. Maar wat was het het waard!

De dag begon met de gebruikelijke vertraging, omdat onze chauffeur voor de dag nog een gesprek moest voeren met een ander crewlid (welkom in alles wat niet in Europa is, waar agenda's maar een suggestie zijn). Daarna vertrokken we voor een prachtige autorit van ongeveer 1.5 uur naar Linden, de op een-na grootste stad van Georgetown, eerst Georgetown uit en een stuk langs de rivier waar het schip in lag en door een aantal dorpen heen (in Guyana worden dorpen om de snelweg heen gebouwd in plaats van snelwegen om de dorpen), waarna we een 90-graden bocht maakten om het interieur van Guyana in te rijden, via de enige snelweg die van Georgetown naar Linden gaat. Toen we eenmaal die bocht hadden gemaakt, hadden we zo'n 50 minuten aan alleen maar bos en onbebouwd gebied, dat was enorm vet om te zien!

In de ochtend zijn we kort op bezoek geweest bij een basisschool, waar we een korte presentatie over evangelisatie mochten houden bij de Bijbelclub van de school. Dit was vrij onverwacht, we hadden verwacht dat de kinderen waarvoor we zouden spreken niet christelijk zouden zijn en wisten dus niet dat er een Bijbelclub was. Uiteindelijk heb ik het privilege gehad om de methode die ik wou gebruiken om het Evangelie aan hen uit te leggen, uiteindelijk aan hun gegeven zodat zij deze methode kunnen gebruiken om het goede nieuws met hun vrienden te delen!

Daarna gingen we terug naar de lokale kerk, waar we van plan waren om te lunchen. Daar kwamen we echter alle voorgangers van de stad tegen, die 'toevallig' diezelfde dag een vergadering hadden. Het was ontzettend mooi om met hun in gesprek te zijn en elkaar toe te rusten met verhalen over het werk wat God in onze levens doet en heeft gedaan.

De kerkzaal van de kerk waar we op bezoek waren. Het gebouw was grotendeels van hout en leek vrij primitief, maar was erg mooi van binnen!

Na de ontmoeting met de voorgangers nodigde de voorganger van de kerk die ons ontving ons uit om bij hem thuis te lunchen. Dat was een aanbod dat we graag aannamen, met het Caribische gevoel voor tijdstip is anderhalf uur uitstel voor lunch nog niet zo erg. We waren rond 12 aangekomen in het kerkgebouw om te lunchen, en verlieten om half 2 hongerig maar vol hoop het gebouw!

De straat van de kerk

In het huis van de voorganger konden we even rustig relaxen, en heb ik voor het eerst sinds 20 augustus op een volwaardige bank met armleuningen en al gezeten. Na een heerlijke lunch hadden we tijd over (miraculeus) en besloot onze chauffeur ons een tour door de regio te geven.

Links: Een meer in een afgegraven vlakte waar de chauffeur ons heenbracht. In de regio zijn er veel mijnen, dus ontstaan dit soort zandvlaktes.

Rechts: Een zwartwater-rivier! In de namiddag werden we naar een rivier gebracht waar we een stuk konden zwemmen. Door een bepaald soort mineraal in het water ziet het eruit alsof je in cola zwemt!

Na een rustige middag kregen we een kort tussendoortje als avondeten (de lunch was ongelooflijk groot geweest, dus het was alleen frambozengelei). Daarna werden we naar een Bijbelschool gebracht waar we een presentatie over zending bij mochten wonen. Ook dit gebouw van 2 verdiepingen was van hout gemaakt, en bleek door de kerkgangers zelf gebouwd te zijn. Maar voordat we daaraan toekwamen, kregen we tot onze verbazing te horen dat onze chauffeur een gastles gaf! Hij bleek de voorzitter te zijn van een zendingsorganisatie in Guyana. Daarna mochten wij een presentatie geven over de verschillende manieren waarop je actief kunt zijn in zending (geven, bidden en gaan). De presentatie werd goed ontvangen door de luisteraars, en we zagen dat het een bloeiende gemeente was die een hart had voor het verspreiden van God's liefde. De voorganger grapte nog dat zij aan '4 bij 2'-evangelisatie doen: "De houten balken van deze Bijbelschool zijn 4 bij 2 meter, en als onze studenten niets doen om het goede nieuws te verspreiden motiveren we ze met een paar schouderklopjes van deze balken". Een grap natuurlijk. Hoop ik.

In de avond, wederom tot onze verassing, werd onze c-day verlengd: we hadden besloten om te blijven hangen om een gebedsavond met de kerk bij te wonen. Dit ging er best anders aan toe dan dat we gewend zijn in Nederland: in een kleine kamer met half-werkende airco zaten we met z'n twintigen in een cirkel. Goed, dat van die half-werkende airco en kleine ruimte klinkt wel als een kerk in Nederland. Maar het verschil was dat ze hier gewend zijn om te bidden met opzwepende muziek in de achtergrond, en het bidden kan zomaar een stuk luider worden. Vaak neemt iemand gerust de tijd om 15 minuten luidkeels hun verlangens en hoop uit te schreeuwen naar God. Voor mij was het een hele interessante en mooie ervaring om dit te mogen meemaken en zo een stukje van het hart van de Guyanese kerk te zien.

De gebedsavond

Op de weg terug waren we blij met het afscheidscadeau van een van de kerkgangers, die voor ons een lokaal gerecht met een pizzapunt had geregeld, en na een prachtige rit in het donker kwamen we rond middernacht tevreden weer aan bij het schip.

St. Vincent

Om mijzelf tijd te geven om bovenstaande c-day te kunnen delen, moet ik mijn stuk over St. Vincent zeer kort houden! Één noemenswaardig ding wat ik er heb meegemaakt, is dat ik op een dag om 3:40 ben opgestaan om naar een Kerst-traditie van de christenen in St. Vincent te gaan: en gedurende het hele evenement, wat langzamerhand bloedirritant werd, was er om de 10 minuten de zin "Good morning, it's nine mornings!"

Nine mornings is een festival dat in 1913 is gestart door de katholieken. Men neemt aan dat vanwege de vroege ochtenddiensten van de Katholieke Kerk mensen al vroeg op straat kwamen om te feesten en leuke dingen te doen. Hedendaags is het een protestants evenement geworden, met veel muziek en dans. Er was een steel drum-orkest, er was Kerstmuziek die, natuurlijk, in reggae-uitvoering werd gedaan, er was een man zonder tanden die aan het zingen was (je kon niet verstaan wat ie zong, maar het was in ieder geval zuiver), en zelf de kleinste kinderen kregen een kans om een nummer te zingen of een uit het hoofd geleerde Bijbeltekst op te sommen. Dit alles trok een publiek van zo'n 500 man, waar we allemaal tegen elkaar als op een normaal festival stonden te luisteren naar een geluidssysteem uit de jaren 90 wat veel te schel en veel te luid dit alles te versterken stond. Er stonden woonhuizen niet al te ver uit de buurt, die ongetwijfeld ieder jaar 9 dagen onbewoond zijn.

Al met al is het weer een goede maand geweest, met uiteraard ook een hele fijne Kerstdienst en Nieuwjaar. Ook de kerstavond was voor mij bijzonder: afgelopen maanden heb ik het een tijd moeilijk gehad met een aantal dingen aan boord, heb ik me soms zeer ongeschikt gevoeld voor het leven op het schip, en zat me dat best wel dwars.

Tijdens de Kerstavonddienst heb ik de kans gehad om hiervoor te bidden met een vriend van mij, en om uit te spreken en mezelf te herinneren dat Jezus ook hiervoor aan het kruis is gegaan en ik dus vrij ben van alles wat mij lastig zit, en sindsdien is het een stuk beter aan het gaan op het schip. Ik wil deze brief ook gebruiken om iedereen die in een moeilijke situatie in hun leven zit te herrineren: je bent vrijgemaakt door het offer van Jezus, van al je fouten en alles wat het leven fout heeft gedaan tegen jou!

Gebedspunten:

- Morgen (zondag) ga ik voor 2 nachten van het schip af om samen met een groep vrienden even te relaxen en op adem te kunnen komen. Ik vertrek zondagavond om dinsdag ergens voor 4 uur op tijd voor mijn werk terug te komen. Bid dat ik en mijn vrienden genoeg kunnen relaxen en bijkomen zodat we weer op scherp kunnen staan als we terugkomen.

- Een vriendin van mij, Mareike, is de afgelopen 3 maanden voor een korte termijn aan boord geweest. Komende woensdag, vlak na onze rustdagen, vertrekt zij weer van boord om vrienden in Amerika te bezoeken en daarna op huis uit te gaan. Bid dat haar vertrek soepel kan verlopen en dat ze kan omgaan met de emoties die eraan te pas komen.

- Morgen op mijn c-day mag ik een preek geven over zending, bid dat deze goed verlopen is (ik neem aan dat deze update te laat gelezen gaat worden) en dat ik de juiste woorden heb mogen krijgen om de juiste mensen aan te raken om in Zijn Koninkrijk aan het werk te gaan.

- Komende periode wordt praktisch het hele leiderschapsteam van de boekenwinkel vervangen. Een paar weken geleden is er een nieuwe 'public ministries'-directeur aan boord gekomen, in februari als er een nieuwe groep mensen voor 1 of 2 jaar aan boord komen komt er ook een nieuwe boekenwinkel-manager aan boord, en we zijn nog op zoek naar een assistent boekenwinkel-manager en een boekenopslag-manager. Bid dat dit alles soepel verloopt en de juiste mensen op de juiste plek komen

Dankpunten:

- Dank dat ik na een periode waarin ik me minder fijn voelde nu er weer bovenop aan het komen ben. Dank ook voor mijn vrienden aan boord die mij in deze periode zagen en hebben geholpen

- Dank dat er gisternacht 5 scheepscontainers met spullen veilig aan zijn gekomen (dit waren 3 containers voor de boekenwinkel, 1 container met technische spullen, en de kerstcontainer met cadeaus, brieven en bestellingen van crewleden).

- Dank voor alle mooie verhalen en getuigenissen die in de afgelopen 2 havens zijn geweest. Bid ook specifiek voor Linden Bible College en de leraren en studenten daar, en bid voor de plaatselijke kerken om een verschil te maken in de stad daar.