God verandert niet

Vandaag schrijf ik mijn update vanuit een veranderd schip! Het leven op het schip ziet er, net als de meeste levens op het moment, heel anders uit: allereerst leven we als goden, want voor het eerst sinds mijn tijd aan boord hebben we 2 vrije dagen in de week! Dit is trouwens mogelijk omdat alle bemanning die met de buitenwereld te maken had werkeloos is en nu met de andere afdelingen aan boord meewerken, waardoor de werkdruk beter verspreid is. Maar goed, dat is iets voor de volgende alinea.

We all live in a ̶y̶e̶l̶l̶o̶w̶ ̶s̶u̶b̶m̶a̶r̶i̶n̶e̶ blue passenger ship

Laatst zijn we de 50-dagen mijlpaal van onze quarantaine aan boord overgegaan, de dichtstbijzijnde vorm van leven buiten onze bemanning zijn de pelikanen die op onze trossen slapen en daarna is er voor zover voor mij relevant is alleen maar leegte. Zoals eerder gezegd, alle bemanning die aan het werk was in afdelingen die nu geen werk meer hebben werken nu mee in de 4 essentiele afdelingen die we aan boord nodig hebben: catering, angels (schoonmaak), de machinekamer en deck (mijn afdeling). Ook heeft iedereen de kans om 2 keer voor een periode van 2 weken op een training of uitwisselingsprogramma met een andere afdeling te gaan.

Zo zitten naast mij op de bank waarop ik schrijf 2 mensen die normaal in de schoonmaak werken, maar die nu de Kairos-cursus volgen, een cursus over de Bijbelse grondslag van zending en de enorme noodzaak die wij hebben om deze taak uit te voeren als gezamenlijke Gemeente, op zowel een lokaal als internationaal niveau. Ik heb deze in een ver, ver verleden in Brazilië zelf ook aan boord gevolgd, omdat het het doel van het schip is dat iedereen die hier langer dan een halfjaar is hem kan volgen, en kan hem ontzettend aanraden aan anderen! Voor een klein inkijkje in deze cursus kun je hier klikken voor een korte zelfgeschreven samenvatting.

Zelf ben ik op het moment halverwege een van deze uitwisselingsprogramma's: afgelopen week heb ik in de schoonmaak-afdeling van het schip gewerkt.

Pasen

Trouwens, omdat ik een beetje laat ben met een van onze traditionele begroetingen: Halleluja, de Heer is waarlijk opgestaan! Dit is overigens nog steeds zo, ik hoef gelukkig niet een jaar te wachten voordat ik jullie volgend jaar Pasen zo kan begroeten.

Pasen op het schip is een ontzettend mooie tijd! Eigenlijk de hele week van tevoren hebben we samen het lijden en sterven van Jezus herdacht. Dat was een hele goede periode, met een Pesach-maal op de donderdag (voor degene die dit lezen en er niet zo bekend mee zijn: Pesach is de Joodse traditie die Israël vierde om de uittocht uit Egypte onder leiding van Mozes te herdenken, die gebeurde nadat de Egyptenaren hen uit slavernij hadden vrijgelaten), een toneelstuk vergelijkbaar met de Passion op vrijdagmorgen waarin ik gevraagd werd Pontius Pilatus te spelen en dat eindigt met het begraven van Jezus, en op zondag eigenlijk de hele dag feest! De ochtend begon op een niet zo feestelijke tijd, 5:30, voor een kerkdienst bij zonsopgang, een heerlijk uitgebreide brunch, in de middag 'open cabins', een van de weinige momenten waar de man- en vrouw- afdelingen op het schip even niet gelden en we bij elkaar op bezoek kunnen komen (dit jaar hebben mijn kamergenoten en ik, die in de kleinste kamer van het schip wonen, een recordpoging verbroken en 36 mensen in onze kamer van ongeveer 7 vierkante meter geduwd, waarbij onze plafondlamp en het droogrek dat aan onze muur hangt - hing- helaas gesneuveld zijn). In de avond hebben ik en mijn band de dag af mogen sluiten met een feestelijke dienst en een mini-musical die voortborduurde op het toneelstuk van vrijdag waarin we de opstanding van Jezus horen.

Normaal sluit ik mijn nieuwsbrieven af met de notie dat ik ongelofelijk veel meegemaakt heb en je me persoonlijk moet contacten om meer verhalen te horen - corona heeft er echter voor gezorgd dat mijn gehele leven in de afgelopen 50 dagen op een A4'tje past. Echter vind ik het altijd fijn om van jullie te blijven horen!

Voor deze keer zal ik mijn nieuwsbrief dan afsluiten met een boodschap van hoop: God is zo sterk aan het werk in deze tijd! Vanuit het schip horen wij verhalen over de hele wereld, van kerken die nu als voedselbanken werken in Maleisië en Trinidad en Tobago, drive-in samenkomsten in Frankrijk waarin de mensen vanuit hun auto's samen God aanbidden, het bezorgen van bloemen aan hulpdiensten in Haarlem, het verdriedubbelen van de online boekverkoop van ons warenhuis in Florence, South Carolina, het evangeliseren van Jamaicaanse havenautoriteiten door ze te vragen dichtbij ons schip te varen zodat we boeken naar ze kunnen gooien, etc. Op het moment dat wij bereid zijn ons leven aan Hem over te geven en in dienst te stellen van Zijn Koninkrijk is God bereid om zelfs de zwartste situaties in ons leven te veranderen in iets wat goed is! Dus alsjeblieft, maak die keuze vandaag om zelf vernieuwd te worden en vervuld te worden van Zijn Geest en zegen over uw leven, en maak die keuze om die zegen niet voor uzelf te houden maar als doel van uw leven uit te delen aan anderen, ver weg of dichtbij!

Gebedspunten:

- Komende maand zullen er specialisten aan boord moeten komen om ons schip te inspecteren en onze vaarvergunningen te vernieuwen, bid dat dat goed mag gaan en wij veilig mogen blijven.

- Bid voor de gezondheid van familieleden van onze bemanning, dat ook achterban veilig mag zijn nu we niet naar huis kunnen om deze te steunen.

- Bid voor het vrijwilligerswerk dat mijn broer doet met stichting CityShapers in Haarlem, dat het allerbelangrijkste is dat dit werk mensen tot geloof mag brengen.

- Bid voor onze directeur, Randy, en zijn familie. Zijn vrouw is thuis in Amerika omdat zijn schoonvader een beroerte had voor de lockdown, en op het moment zijn hij en zijn vrouw dus van elkaar gescheiden.

Dankpunten:

- Dank voor het feit dat ondanks alle veranderingen en onzekerheden de motivatie en passie van onze bemanning alleen maar aan het groeien is. Vanmorgen gaf onze directeur een ontzettend mooie overdenking waarin hij deelde over de pijn, angst en boosheid die hij heeft ervaren nu alles anders loopt, maar met de zilveren rand dat God nog steeds dezelfde is en dat Hij wist dat dit zou komen!

- Dank voor alle mooie verhalen die we wereldwijd kunnen horen, dat God Zijn Kerk gebruikt om een licht en een zegen te zijn voor anderen in deze tijd.