Caribische verhalen

Vandaag schrijf ik jullie vanuit een cementfabriek. Of in ieder geval, in de aanlegplek voor schepen die brandstof leveren aan de cementfabriek. Normaal zijn hier grote schepen die brandstof aanleveren voor de fabriek, maar dit keer zijn de trechters vol kolen en de productiebanden richting de fabriek niet in gebruik. Wij hebben geen kool aan boord, en onze boeken zouden denk ik niet heet genoeg worden als we ze zouden gebruiken als brandstof. Nu moeten ze het maar even met het vuur van de Heilige Geest doen!

Misschien is het je opgevallen dat er afgelopen januari geen nieuwsbrief van mij is geweest, dit kwam grotendeels door een gebrek aan sponsors voor WiFi-verbindingen voor het schip, die meestal door internet-providers bij ons aangeboden worden. Maar na 3 havens afzien hebben we in Kingston, Jamaica weer redelijke WiFi!

Trinidad & Tobago

Van nieuwjaarsavond tot het einde van januari lagen wij op het eiland Trinidad & Tobago! We lagen in een aanlegplek voor cruiseschepen, op een mooie plek in de buurt van het centrum. Ik heb hele goede ervaringen in het land en kijk er met blij hart op terug!

Allereerst heb ik in die haven veel contact gehad met een aantal van de vrijwilligers die vanuit Trinidad kwamen helpen. Op het laatst ben ik zelfs samen met een andere groep crewleden door ze uitgenodigd op een tour naar de zogeheten Maracas Waterfalls, geheel door hun verzorgd! Met een groep van 20 man hebben we een dag de berg beklommen en onderweg vele mooie gesprekken gehad. Een tweeling met wie ik veel contact had, Renelle en Shenelle, zijn nu zelfs van plan om over een half jaar aan boord te komen om crewleden te worden!

Links: de groep met wie ik naar de waterval ging Rechts: Maracas waterfalls

Drukte

Verder heb ik in Trinidad natuurlijk zoals gewoonlijk gewerkt. Trinidad was een ongelofelijk drukke haven, we hebben zelfs het record verbroken voor het grootste aantal producten verkopen op een dag, sinds de geschiedenis van het 40-jarige bestaan van de 4 schepen die we hebben gehad. En een paar dagen daarna hebben we dát record weer verbroken!

Ook heb ik een hele vette c-day gehad waar we de straat opgingen om evangeliën van Johannes uit te delen en te bidden voor mensen. Tijdens het lopen zagen we een ziekenhuis, waar we vroegen of we naar binnen mochten om op met patiënten te kunnen praten en met hen te kunnen bidden. Dat mocht! Ziekenhuizen in dit deel van de wereld zijn heel anders dan in Nederland, de patiënten lagen in een lange hal met zo'n 20 bedden per zaal, zonder WiFi of TV.

We konden zien dat het mensen ontroerde dat we voor ze baden en om ze geven, en voor ons was het een eer om zoveel voor deze mensen te kunnen betekenen.

Later ben ik in mijn eigen tijd met een groep mensen meegegaan die naar een zorgtehuis voor ouderen en langdurig zieken gingen. Ook hier is de situatie vergelijkbaar, een grote zaal met hier zelfs 30 bedden op een rij, waar mensen vaak in hun ondergoed zonder deken zich liggen te vervelen in de hitte. Hier ontmoette ik een man met een heel bijzonder verhaal, die ooit in 2004 een auto-ongeluk heeft gehad waarbij hij zijn rug brak. In het ziekenhuis vertelde de dokters dat hij vanaf zijn nek volledig verlamd was, en dat er geen mogelijkheid voor herstel hiervan was. De man vertelde dat hij de dokters zei dat God zich over hem zou ontfermen, en dat hij geloofde dat zijn armen en benen zouden bewegen, ook al was zijn zenuwstelsel zwaar beschadigd geraakt.

Een paar weken hierna stonden al het medisch personeel compleet verbijsterd, omdat het onmogelijke voor hun ogen mogelijk was geworden: de man begon zijn handen en voeten te voelen! Ik heb zelf in het zorgtehuis gezien dat hij kon bewegen, en dat hij zelfs kan lopen en al, alhoewel hij nog steeds veel last van zijn rug heeft. Naar eigen zeggen is hij nog steeds fragiel en vrij afhankelijk van zijn omgeving, maar ongetrouwd en zonder familieleden die zorg voor hem dragen. Gelukkig staat er een lokale kerk om hen heen die voor hem zorgt. Een mooi voorbeeld dat laat zien waarom het zo ontzettend belangrijk is voor iedereen dat de kerk zich wereldwijd moet verspreiden: dit ongeluk had iedereen kunnen gebeuren, en dan kunnen we niks anders doen dan leven in de afhankelijkheid van God en Zijn gemeente die voor ons zorgen!

Barbados

Barbados was een vrij groot contrast met de vorige haven: we waren er heel kort, maar een week, en de bezoekersaantallen waren niet zo groot. Voor ons was het dus een periode van rust en herstel van de vorige haven. In Barbados heb ik 3 dagen vrij kunnen nemen, en ben ik met een groep vrienden naar een AirBnB gegaan in het oosten van het eiland. Het was verfrissend om in een huis te zijn waar er niet het geluid van de generatoren is, waar het eten niet voor 400 man gekookt wordt, en waar er niet ieder uur mededelingen waren die over een PA-systeem door het hele schip te horen zijn.

Het was een hele mooie plek, en we hebben heerlijk kunnen genieten van ons eigen eten (pizza en een indoor-bbq door een plaat te leggen op het gasstel) en verse drinken. Overdag hadden we 4 huurfietsen waarmee we naar een strand zijn gegaan en een verlaten hotel hebben kunnen bezoeken, en s'avonds hebben we dankbaar gebruik kunnen maken van de WiFi en TV met Amerikaanse zenders.

Montego Bay

Vorige haven lagen we in Montego Bay, Aan de westkust van Jamaica. Hier waren we voor 3 weken, en was de verwachting dat het erg druk zou worden. Om verschillende redenen vielen de bezoekersaantallen echter tegen, maar gelukkig maakt dat niet uit: het gaat om de impact die we op onze bezoekers maken, niet om het aantal bezoekers dat komt!

In Montego Bay heb ik samen mogen werken met ISCF, of Inter-Scholar Christian Fellowship. Dit is een netwerk van scholieren en leraren op basisscholen en middelbare scholen dat als extracurriculaire activiteiten Bijbelstudies en samenkomsten organiseerd. Samen met een team van het schip en 2 van de medewerkers van de organisatie heb ik een basisschool en middelbare school mochten bezoeken om daar voor de klas mogen te staan om te evangeliseren en mensen te vertellen over Jezus. Jamaica zit op dit moment in een noodtoestand vanwege een hoog gehalte aan geweld, voornamelijk door bendes in de steden. Veel van de kinderen van Jamaica raken hierin al vanaf jonge leeftijd in betrokken, en er zijn dus heel veel scholieren die Jezus in hun leven nodig hebben voordat het te laat is.

Op de middelbare school heb ik een verhaal verteld dat aansluit op de situatie waar Jamaica in zit. Het was het verhaal van Joop Gottmers, een ex-crimineel die een hoge functie had in de drugshandel en onderwereld van Nederland. Hij is op een vrij bijzondere wijze tot geloof gekomen door middel van een antiekhandelaar die hem aansprak in een winkel en over Jezus vertelde. Hij vertelt in zijn boek en getuigenissen zelf dat hij een leven leidde met geld en drugs, maar dat dat hem allemaal geen geluk en rust gaf. Niks kon hem helpen tot hij Jezus vond. Dat is natuurlijk een hele coole waarheid, en ik hoop van harte dat het een impact heeft gemaakt op de kinderen die ik toesprak!

En een nieuwe PST!

Ook is er in Montego Bay een nieuwe PST-groep aan boord gekomen! Een PST (pre-ship training) is de term die hebben voor de groep mensen die tegelijkertijd hun Pre-Ship Training volgen. Dit keer waren dat er 80, die nu allemaal ingewerkt worden in hun nieuwe afdelingen! Zelf ga ik veel met deze mensen om, omdat ik ook getraind wordt om een nieuwe baan in te gaan: voor de komende maand ben ik in training om de Deck-afdeling te joinen: dit houdt in dat ik onderhoud aan de buitenkant van het schip ga doen, beveiligingswerk moet doen, het schip moet sturen, en andere dingen moet doen die te maken hebben met de technische kant van het varen.

Zoals je kunt lezen is er dus veel gebeurd, en ik kan niet alles kwijt in deze blogpost omdat de post dan te lang zou worden! Voel je vrij om me een bericht te sturen als je meer wilt weten!

Gebedspunten:

- Bid voor de situatie met het geweld in Jamaica. Bid dat zowel slachtoffers als geweldplegers het Licht mogen zien, dat Jezus voor onze zonden en pijn aan het kruis is gegaan en dat hij ons opdraagt elkaar lief te hebben en in vrede te leven.

- Bid voor mijn training, dat alles goed mag gaan en ik alle informatie op kan nemen. Bid ook voor de nieuwe mensen aan boord, dat die goed kunnen wennen aan hun werk en leven aan boord.

- Bid dat er veel mensen aan boord mogen komen en dat deze mensen iets van God mogen ervaren in hun tijd in de boekenwinkel aan boord.

- Een vriendin van mij die voor een korte termijn van 3 maanden aan boord was is nu weer thuis, en het leven oppakken is erg moeilijk voor haar. Bid dat God haar mag omringen met liefde en vrede in het volgende hoofdstuk van haar leven.

Dankpunten:

- Dank voor alle verhalen en prachtige momenten in de afgelopen 3 havens!

- Dank voor de levens en getuigenissen van de mensen die nieuw aan boord zijn.

- Dank voor Inter-Scholar Christian Fellowship in Montego Bay, en het werk wat zij doen.