Weer aan de goede kant van de evenaar

Sinds de laatste keer dat ik jullie schreef, ben ik weer aan de goede kant van de Evenaar beland: Georgetown, Guyana! We zijn vanochtend om 9 uur aangekomen en vandaag ben ik als lid van de boekenwinkel ‘vrij’, behalve op de momenten dat de containers met boeken aankomen. Dat kan ieder moment op de dag zijn, omdat het concept van tijd in Zuid-Amerika nogal irrelevant is voor afspraken: ik zou om 3 uur in de middag aan het werk kunnen gaan, maar ook vannacht om 3 uur. Gelukkig is alles dit keer tijdig aangekomen, en hebben we van 1 tot 4 uur s’middags de containers uitgeladen.

Ik ben alweer een haven verder, zoals eerder gezegd lig ik nu in Georgetown. Maar Belém was een ontzettend mooie plek, met de ligging van ons schip naast de ‘docas area’, een toeristisch havengebied met veel restaurants en café’s in een omgebouwd warenhuis op de kade. Voor het eerst sinds ik aan boord ben was er een personeelsbeleid waar je in je eentje het schip af mocht als je in die buurt bleef, normaal kan dit niet vanwege de (on)veiligheid van de regio’s waar we liggen. Ironisch genoeg ligt deze docas area waar het zo veilig is wel in de stad die op nummer 12 staat van meest gevaarlijke steden ter wereld!

de haven tijdens onze aankomst

Pão da vida

Ondanks dat heb ik een hele fijne tijd gehad in Belém. Een van mijn c-days in de haven was het meegaan met een lokale kerk die iedere week een avond de straat opgaat naar plekken waar veel daklozen zijn, om daar eten uit te delen en een boodschap van hoop te geven aan mensen die dat niet hebben onder de naam ‘Pão da vida’, of brood van leven. Ik sprak daar iemand die al jaren dakloos is, maar sinds een tijd weer hoop in zijn leven heeft doordat hij door deze kerk heen tot geloof is gekomen. Hij weet dat, alhoewel er een hoop fout kan gaan hier op aarde, er altijd hoop is in Jezus naam!

Maar de kerk houdt het niet alleen bij ‘kleine’ praktische hulp: de man vertelde mij dat de mensen in de kerk hem geholpen hebben met zijn papieren, die hij op straat was kwijtgeraakt. Ook is de kerk bezig met het opzetten van een rehabilitatiekliniek in de stad. Ik vond de hele ervaring ontzettend indrukwekkend hoe deze kerkleden hun vrije avonden opgeven en zich zo inzetten om de mensen om zich heen te helpen en om Gods liefde en genade in de plaatselijke gemeenschap te verspreiden.

Vrije tijd

In mijn vrije tijd heb ik veel de tijd genomen in Belém om de regio te verkennen: ik ben naar een nationaal park geweest, waar ik apen heb rond zien slingeren, ben naar een kleiner aangelegd park geweest waar er flamingo’s en exotische vlinders waren, maar het hoogtepunt was afgelopen maandag: toen zijn we meegenomen door een groep van de vrijwilligers uit Belém, die ons via een bus- en bootrit van anderhalf uur (voor ongeveer een tientje, leve Braziliaanse inflatie) naar een eiland op de rivier brachten, waar we een dag van relaxen op het strand en wandelen op het eiland konden doen. Op het strand konden we zelf kokosnoten eten door in de bomen te klimmen, hadden ze een heerlijke lunch voorbereid, en omdat we buiten het toeristisch seizoen zitten hadden we het strand voor onszelf!

Ook was er op het eiland een oud en vervallen gebouw, waar alleen de muren nog van overeind stonden en waar we gewoon in konden lopen. Het gebouw is aan de achterkant begrensd met een bos, en is dus volledig in symbiose geraakt met de omliggende natuur: de vloer van het gebouw is voor het grootste gedeelte een grasveld, en er hingen klimplanten en stonden bomen tegen alle kanten van het gebouw.

Wat er uitzag als de vroegere toiletruimte van het gebouw, is nu de woonplaats van een enorme boom!

Ook heb ik in Belém een leuk nieuwtje gehoord: van 26 augustus tot 15 september volgend jaar ligt het schip in Scheveningen!

Al met al is mijn tijd in Belém ontzettend fijn en relaxend geweest. Dat was ook wel nodig, want op het schip zijn de Cariben, waar we nu heen gaan, berucht om de werkdruk en lange rijen in de boekenwinkel. Nu begint de uitdaging echt!

Dankpunten:

- Dank voor alle uitstapjes naar mooie natuur in Belém, wat er voor gezorgd heeft dat ik nu uitgerust ben voor de komende tijd

- Dank voor Pão da vida en het werk wat zij doen in Belém, en bid dat God achter dit werk blijft staan zodat het impact heeft op de lokale gemeenschap.

- Dank voor een fijne tocht naar Georgetown, met weinig turbulentie en veel plezier. Op de zaterdag is er een feest geweest voor iedereen die ‘shellback’ is geworden: zo noem je een persoon die op een schip over de Evenaar is gevaren!

Bidpunten:

- Jurrin organiseert samen met Geloven In De Stad deze kerst een kerstmissie in Haarlem, bid dat veel mensen zich hiervoor aanmelden en dat dit een verschil mag maken voor de mensen met wie ze contact hebben!

- Bid voor de tijd in Georgetown. Toen het schip 3 jaar geleden in Georgetown lag is er een hele mooie tijd geweest, maar zijn er wel meerdere groepen beroofd en lastiggevallen, omdat er veel armoede en hopeloosheid in Guyana is.

- Bid voor energie en een goede mindset als ik aan het werk ga in de Cariben, ondanks alle stress en drukte.